Metinde; Eski Anadolu Türkçesindeki Güzide Kitabı'nın aktarıldığı Harezm Türkçesi metni ve Farsçasına yer verilmiş; ardından bu eserin ışığında Orta Asya Türk Dünyası kültür ilişkileri incelenmiştir.

T. Gandjei Aprinçor Tigin adlı Uygur şairinin bir manzumesi hakkında yeni görüşler ileri sürüyor. Bu manzume bundan önce birkaç kez yayınlanmıştı. Eski Türk şiirinin yapısı hakkındaki birçok bilgilerimizi kendisine borçlu olduğumuz bilgin, adı geçen manzumedeki mısraların sıralanışı konusunda kendisinden önce yapılmış olan önerileri eleştirdikten sonra kendine anlayışına göre dörtlükler kuruyor. Bunu yaparken Aprinçor Tigin'in, her dörtlükte aabb biçiminde bir "dörtlük aliterasyonu" kullanmış olduğunu kabul ediyor ve bunun için de Türk edebiyatının türlü dönemlerinden deliller getiriyor. Bu suretle T. Gandjei, aaa biçimindeki üçlük sıralaması ile (bkz. R. R. Arat, Eski Türk Şiiri, s. 20) benim aaaa biçimindeki sıralamama karşı çıkıyor (bkz. aynı. g. makale, s.158 ve s.159, not 10)

İlk yayınından beri (1914) Türkologları türlü yönleriyle ilgilendirmiş olan, "iyi yürekli - kötü yürekli" (Kalyanamkara - Papamkara) adlı budist hikâyesinin bu Uygurca metni, J. R. Hamilton tarafından en ince ayrıntılarına varıncaya değin, modern baskı tekniğinin en güzel örneğini veren bu ciltte yeni baştan ele alınmıştır.