Osmanlı Devleti’nin I. Dünya Harbi’nde savaştığı cephelerden biri de Hicaz Cephesi olmuştur. Hicaz Cephesi’ndeki mücadele esas olarak Mekke Emiri Şerif Hüseyin liderliğinde isyan eden Arap aşiretlerine karşı verilmiştir. İsyancılar, İngilizlerden önemli miktarda maddi, lojistik ve silah desteği görmüş, ayrıca İngiliz istihbarat ajanları isyancı liderlere askerî danışmanlık yapmıştır. Şerif Hüseyin’in İngiliz yetkililerle gizli temasları harpten önce başlamış ve karşılıklı mektuplaşmalar şeklinde sürmüştür. Şerif Hüseyin’in, Arap nüfusun yaşadığı topraklarda bir Arap krallığı ile halifelik makamını kendi üzerinde birleştirmeyi planladığı bu yazışmalarda açıkça görülür. Nihayet aradığı desteği bulan Şerif, Haziran 1916’da isyanı başlatmıştır. Hicaz’da yaşanan gelişmeler Sina-Filistin Cephesi’ndeki olaylarla doğrudan bağlantılı olmuştur. Şerif Hüseyin İsyanı harp sonuna kadar devam etmiş ancak Arap nüfus arasında geniş bir destek bulamamıştır. İsyanın başarısı ve milliyetçi bir nitelik kazanması ancak Osmanlı ordusunun Filistin Cephesi’ndeki mağlubiyeti ile mümkün olmuştur.