Bu çalışmada 'Derleme Sözlüğü (Türk Dil Kurumu, I-XII, 2. Baskı, Ankara 1993)'nde yeralan kalıplaşmış ad-fiillerin ve sıfat-fiillerin yazı dilindeki durumları incelenmiştir. Bununiçin öncelikle 'Derleme Sözlüğü'ndeki kalıplaşmış ad-fiiller ve sıfat-fiiller sınıflandırılmış veardından yazı dilindeki durumları incelenmek üzere bu kelimeler, 'Türkçe Sözlük (Türk DilKurumu, 10. Baskı, Ankara 2005)'teki örnekleriyle karşılaştırılmıştır.Her iki sözlükte ortak olan kelimeler dışında, 'Derleme Sözlüğü'ndeki bazı kelimelerin,zamanla eski anlamlarını yitirip yeni zamana göre anlamlar kazandığı görülmüştür.Gerek her bakımdan ortak olan kelimeler gerekse söyleyişçe aynı olup anlamca farklılıkkazanan kelimeler, halk ağzından derleme yapmanın, yeni kelime türetmek ve dili zenginleştirmekadına hâlâ önemli görevler üstlendiğini göstermektedir.

Kim bağlama edatlı cümleler, ilk olarak Uygur metinlerinde kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada, daha önce bazı araştırmacıların da yardımcı cümlelerle ilgili yaptıkları çalışmalarında değindikleri, bu kim bağlama edatlı yardımcı cümlelerin, Eski Türkiye Türkçesindeki durumu verilmiştir.