Tanrı Amon, Ptah ve Rê'den sonra imparatorluk tanrılarının üçüncüsü ve sonuncusudur. Amon, Eski İmparatorluk devrinde ülke çapında fazla tanınmayan bir tanrıydı. V. Hanedandan firavun Unas'ın (M.Ö. 2550-2500) mezarındaki Piramit Metinleri'nde tanrı Amon veya Amen ve eşi tanrıça Amonet'in isimleri Başlangıç tanrıları olarak geçmekle birlikte, konumu itibariyle ikinci derecede öneme haiz bir tanrı görünümündedir. VI. Hanedan firavunlarından I. Pepi (M.Ö. 2292-2260) devrinde ise Amon "Teb senyörü" olarak anılmaktadır.

Rê ya da Râ, eski Mısırca Râu yaratmak, yapmak, vermek kelimesinden gelmekte ve yaratıcı anlamına geldiği sanılmaktadır. Kökeninin Delta bölgesinden Sahebu olduğu ve sonraları Heliopolis'te (Annu ya da İyun) tapılan yerel tanrı Atum'la birlikte tapıldığı öne sürülmüştür. Rê'nin önem kazanması Eski İmparatorluk (M.Ö. 2950-2280) II. Hanedan devrine rastlamaktadır.

Mısır'da Eski İmparatorluk VI. Hanedan devri sonunda başlayan iç karışıklıklar, bir taraftan merkezi idarenin çöküşüne ve feodal bir yapının ortaya çıkmasına sebeb olmuş, diğer taraftan da Delta Bölgesi, karışıklıklardan yararlanan Asyalıların istilasına uğramıştır.. "Her yerde bedeviler Mısırlıların yerini alıyor… ülke bomboş... Vilayetler talan edilmiş... Delta'da hiç bir savunma yok... Aşağı Mısır kan ağlıyor... Aşağılık Asyalı Delta'nın atölyelerini işgal ediyordu". Siyasi hayat felce uğramış, biraz güç kazananlar kendilerini firavun ilan etmişlerdir. Hatta Maneton'a göre VII. Hanedan 70 firavundan oluşmuş ve ancak 70 gün idarede kalmıştır. Bunda biraz abartı olduğu sezilmekle beraber, siyasi hayatın oturmamış olduğunu da göstermektedir.