Türk dili çalışmalarında önemli bir yere sahip olan ikilemeler, EskiUygur metinlerinde de sıklıkla başvurulan bir ifade şeklidir. Türk dilininyazılı ilk kaynaklarından günümüze kadar her dönemde karşılaştığımızbu yapı üzerine yapılan çalışmalarda ikilemelerin yapısal veanlamsal kuruluşu hakkında bilgi verilmiştir. Bu nedenle, bu çalışmadasadece Eski Uygurca Ölüler Kitabı'nda karşılaşılan ikilemeler içinherhangi bir sınıflandırmaya gidilmeden eserde geçen ikilemeler tespitedilmeye çalışılmış, tespit edilen ikilemelerin anlamları ve birer örnekcümle verilmiştir. Daha sonra örnek cümlenin günümüz Türkçesine çevirisiyapılmış ve örnek cümlelerin metinde geçtiği satır numarası gösterilmiştir.Ayrıca çalışmanın girişinde eski Uygur metinlerinde nadirgörülen ve/veya ikilemeyi oluşturan kelimelerin en az birinin ikilemedışında kullanılmadığı ikilemeler hakkında bilgi verilmiştir.

Özelde Eski Uygurcada, genelde Türkçede ikilemeler Türkçenin en baştan berien sık başvurulan "ifade şekilleri"ndendir. Eski Türk yazıtlarından beri Türkçeninifade kabiliyetini öne çıkartan ikilemeler Eski Uygurcada daha da ilgi çekici bir unsurolup S. Çağatay'dan beri değişik araştırmacılarca çeşitli yönlerden ele alınmıştır.Aşağıdaki makalede 1500'ün üzerinde ikileme metinlerden seçilerek bir arayagetirilmiştir.

Brahmi harfli Uygurca metinler üzerine çalışmalar çok eskiye gitse de konuyla ilgili ilk kitap yayımı 60 yıl kadar önceye, 1954'e uzanır. 1954'te çıkan konuyla ilgili ilk kitap Annemarie von Gabaın'e ait olup Türkische Turfan-Texte VIII. Texte in Brāhmīschrift (Türkçe Turfan Metinleri. Brahmi Harfli Metinler, Berlin 1954) başlığını taşır. A. v. Gabaın burada çoğunluğu iki dilli (Sankrit-Eski Türkçe) 15 metne, bu metinlerin transkripsiyonu ile Almanca çevirilerine ve kelimelerle ilgili kısa açıklamalara yer vermişti. Çalışmada kısa bir morfoloji ve sözlük ile örnek tıpkı basımlara da yer verilmişti (105 + II sayfa). Annemarie v. Gabaın'in Eski Türkçe çalışmalarında çığır açıcı bu çalışmasını Dieter MAUE'nin hazırladığı, iki ciltlik katalog izlemiştir.

Çalışmamızda, Amitābha kültüne ait metinler hakkında kısa bilgiler verilmiş ve bumetinler üzerine yapılan yayınlardan bahsedilmiştir. Pekin'de bulunan fragmanlarınözelliklerine değinilmiştir. Ayrıca yayımlanmamış iki fragmanın [III 49, IV 60]transkripsiyonu, transliterasyonu ve çevirisi verilmiştir

PIAC'ın tarihi, şu ana kadar yapılmış olan toplantıları ve öteki bilgiler için şu adrese bakılabilir: http://www.altaist.org/piac/. Kitap B. Kellner-Heinkele'nin giriş, O. Corff'un da sunuş yazısıyla başlar. Bibliyografyanın amacı, kısaca düzeni ele alınır. İlk bölümde ilk dört PIAC'ın tanıtımı, kimlerin katıldığı, konu başlıkları ele alınır.

Budizm başta olmak üzere Manihaizm ve Hristiyanlık gibi dinleri benimsemiş olanUygurlar bu dinlere ait metinleri tercüme etmişlerdir. Theravāda ve Mahāyāna'dansonra Uygurlar arasında inanır bulmuş olan Tibet Budizmi yazılı kaynaklarbakımından Eski Uygurca araştırmalarında önemli bir yere sahiptir. Bu çalışmanınamacı Eski Uygurca ile kaleme alınmış Tibet Budizmine ait eserlerin incelenmesi ve bueserler hakkında yapılan çalışmalara ilişkin bilgi verilmesidir. Bu yazı üç bölümdenoluşmaktadır. Giriş bölümünde Tibet Budizmi hakkında genel bir bilgi sunulmuştur.Metinler bölümünde Eski Uygurca ile kaleme alınmış Tibet Budizmine ait metinler veonlar üzerine yapılan çalışmalar hakkında bilgi verilmiştir. Sonuç bölümü genel birdeğerlendirmeyi içermektedir.

Kısaca "On Kötü Amelin Yolları'na Ait Anlatılar" olarak çevirebileceğimiz (harfiyen çeviri daha uzundur) metin toplamı Budizme ve Buda'nın geçmişteki hayatına ait hikayeleri ele alan bir metinler zinciridir. Burada ele alınan çalışmadaki metinler F. W. K. Müller'den başlayarak günümüze değin değişik çalışmalarda değişik başlıklarda ele alınmıştır (A. v. Gabain, M. Shogaito, Geng Shimin, H. J. Klimkeit ve J. P. Laut'un çalışmaları). Önceki çalışmalarda bu metinlerin kimisi Jātaka, kimisi de Pañcatantra metinleri olarak adlandırılmış ve yayımlanmıştır

Ongi yazıtı Kül Tėgin ve Bilge Kagan yazıtları ile aynı dönemde, 1891'de keşfedilmiştir. Yazıt ilk bulunduğunda daha sağlam ve okunaklı iken bugün üç parça halinde ve çok yıpranmış bir haldedir. Yazıt üzerine çok sayıda okuma ve tamir etme girişimleri olmuştur. Yer verdiği konular ve dil özellikleri dolayısıyla önemli yazıt bugün Moğolistanda Övörhangay müzesinde saklanmaktadır. Mevcut yayınları kendi saha çalışmamla birleştirerek yaptığım değerlendirme aşağıdadır.