Bu çalışmada Türkiye Türkçesindeki seslerin kullanım sıklığı metinler üzerinden tespit edilmeye çalışılmıştır. Türkçede kullanılan seslere, kullanım sıklığı açısından bakıldığında, ünlülerin daha fazla kullanıldığı görülmektedir. Ayrıca seslerin imla kılavuzundaki kullanım oranları ile metinlerdeki kullanım oranları karşılaştırıldığında bazı seslerin kullanım oranlarının değiştiği görülmektedir. Çalışmada bu değişikliklerin sebepleri üzerinde de durulmuştur.

Dil, bir toplumun iletişim ihtiyacını karşılayan bir araç olduğuna göre, toplumdaki her bir özellik veya değişiklik onu etkiler. Tabu ve örtmecenin de temelinde dini inançlar, gelenek-görenekler, ahlak kuralları vs. bulunduğu için, bunların dile yansıması, dilde anlatım bulması sırasında, dilin yapısını etkilememesi mümkün değildir. Yani, tabu ve örtmecenin temelinde dil dışı unsurlar devreye girmekte ve dilin anlam örgüsünde değişmelere, başkalaşmalara neden olmaktadır.

Bu yazıda bağımlı birleşik cümlede yardımcı cümlenin temel cümleye bağlanması, bazı kelime grupları ve birleşik kelime ilişkileri, cümle ögesi ve cümle unsurunun farklı tarafları ile cümle dışı unsurlar meseleleri incelenecektir.

Bu makalede kıymetli bir hattat olan 17. asır Divan edebiyatımızın mevlevi şairi Cevri'nin Divan'ında geçen hüsni hatla ilgili kelime ve terimler sıralanmış, kaynak olarak Prof. Dr. Hüseyin Ayan tarafında hazırlanan Cevri Divanı kullanılmıştır.

Hora, horan, horoni horum, horom kelimelerinin kaynağı hep yabancı dillerde aranmıştır. Bu durum S. James W. Redhouse'nin 1861'de yayımladığı Turkish and English Lexicon adlı eserine kadar inmektedir.

Türkçe imlası ile morfem, Batı dillerindeki morfeme teriminden aktarılarak 1941 yılında J.Deny tarafından kullanılmıştır. Bu dil bilim teriminin Türkçe'de bundan sonraki tarihini türkologların ve filologların çalışmalarından takip edebiliyoruz.

Yapılan araştırmaların sonucunda, beyin hasar geçirmiş Türk hastaların konuşmalarında gözlemlenen bozukluklar sesbilgisi, kelime bilgisi, dilbilgisi seviyelerinde incelenerek sistemleştirilmiştir.

1858 yılında Hokand'da doğmuş olan Zakircan Furkat, içinde yetiştiği edebiyat ortamının önde gelen şair ve yazarlarındandır.

Osmanlı siyasi ve müesseseler tarihi bakımından oldukça zengin kaynaklara sahip olmasına rağmen, bu kaynaklarda Osmanlı sosyal hayatı hakkında çok fazla bilgiye sahip değiliz. Gelibolulu Mustafa Ali'nin "Mevaidu'n- Nefais fi Kavaidi'l-Mecalis" adlı eseri belki diğer bir çok eserde bulamayacağımız XVI. asır Osmanlı sosyal hayatını, gorgu kurallarını, sosyal sınıflarını, Osmanlı toplumunu en iyi şekilde yansıtan bir eserdir. Eser XVI. asır sosyal hayatı hakkında bilgi vermekle birlikte aynı zamanda bir siyaset-name layiha özelliği de taşımaktadır.Osmanlı yaşayışı ve hayat tarzı her zaman merak edilen konulardan birisi olmuştur. Ali, eserinde saray hayatından, devlet müesseselerindeki bozulmalardan, sosyal sınıflardan, kahvehane, meyhane, çeşitli meslek gurupları (harem, hizmetkarlar), dini hayat, toplum yaşantısından çok ilginç kesitler sunması bakımından çok önemlidir. Ali'nin bu eseri böyle çok değişik bilgileri verirken zaman zaman ölçüyü kaçırarak mübalağaya kaçmışsa da dönemin sosyal hayatı hakkında önemli bilgiler vermesi bakımından kıymetli bir kaynak niteliğindedir.

Bu çalışmanın ilk bölümünde Afyon iline bağlı Sandıklı, Hocalar ve Kızılören ilçelerinin ağız özellikleri özet hali ile sınıflandırılarak verilmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde ise yörede belirlenen ağız bölgeleri üzerinde durulmuştur. Ağız bölgelerinin belirlenmesinde -(ı)yor şimdiki zaman eki esas alınmıştır. Tespit edilen ağız bölgelerinden -(ı)yo ağzı en yaygın olan ve bölgeyi karakterize eden ağız bölgesidir. Diğer ağız bölgeleri ise, bölgenin genelini temsil etmeyen ve çok dar bir alanda konuşulan ağız bölgeleridir.