Günümüzde giderek yaygınlaşarak kullanılan etik kavramı ve onunla sonlanan isim tamlamaları analitik bir temelden yoksundur. Doğrusu Türkçe'ye 'ahlak' olarak çevrilmesi gereken günümüz 'etik' söylemlerinin analizi Hegel'in Kant eleştirisinde olduğu gibi bu alanın iki farklı kavramla ele alınması gerekliliğini ortaya koyar. Buna göre, insanın içsel akıl yürütmesi sonucu sahip olduğu iyikötü bilgisi olarak ahlak (moralitat) ve toplumsal yaşayıştan doğan kurallar dizgesi olarak kendisini gösteren töre (ya da töresel yaşam, ethic veya Sittlichkeit) arasında ciddi bir aynm vardır. Bu ikisinin karıştırılması ve ahlakın töresel yaşamın gerçekleri aleyhine önplana çıkartılması gerçekçi olmamasının ötesinde felsefi, hukuki ve siyasi açıdan ciddi sorunlar doğurur.

Etik, çok farklı alanlara özgü davranış ve düşüncelerden yola çıkılarak geliştirilen bir felsefedir. Etik çeşitleri "en yüksek iyi", "doğru eylem", "irade özgürlüğü" söz gruplarında ifade edilen kavramlardan hareketle gruplandınlabilir. Etik ile edebi metin arasında yakın bir ilişki vardır. Her etik türü geçerli olduğu zaman diliminde başta edebi söylem olmak üzere eserin yapısını, temasını, anlatımını belirleyen etkenlerden biridir.