Bu makalenin konusu; dönemi ve müellifi bilinmeyen Eczā-yı LokmānḤekīm adlı eserdir. 140 varaktan oluşan bu eser, Vatikan KütüphanesiTürkçe El Yazma Eserler Kataloğu 430 numarada kayıtlıdır.Konusu itibarıyla bir tıp kitabı olan eserde tıpla ilgili ayrıntılı burç vetılsım bilgilerini de bulmak mümkündür. Vatikan Kütüphanesinde yeralan bu tıp kitabı, imla ve dil özellikleri, söz varlığı (tıp terimleri, bitki,hayvan, ilaç, taş, maden adları ve tılsım bilgisi ve özel sözleri, Türkçefiiller gibi) açısından Türk dili çalışmaları için oldukça önemlidir.Bunun yanında eser, diğer tıp metinleri gibi farklı bilim dalları için deveriler içermektedir.Arap harfleriyle yazılmış bu Türkçe el yazması tıp kitabının, tıpmetinleriyle ilgili en kapsamlı kaynaklar olan Osmanlı Tıbbi BilimlerLiteratürü Tarihi kitabında ve Türkiye Cumhuriyeti Kültür veTurizm Bakanlığı Türkiye Yazma Eserler Kurumu Başkanlığı YazmalarKataloğu'nda yer almadığı belirlenmiştir. Bundan dolayı çalışmanın,tarihî Türkçe tıp metinleri ile ilgili çalışmalara da katkı sağlayabileceknitelikte olduğu düşünülmektedir.

This study was made on the plants used for medical purposes in Hititte cuneiform scripts. There are very few medical texts among Hititte cuneiform scripts. In these texts, it is seen that some plants are used in the treatment of diseases together with various religious rituals. These texts, which have the quality of prescription to some extent, indicate the existence of a traditional medicine in the Hititte era. The mentioned plants' uses in treatment are considered and the connection of these plants to the Anatolian folk medicine today was emphasized. Traditional treatment methods formed as a result of a cultural accumulation. It is possible to see some signs from Anatolia in the 2nd millenium B.C. about the past of the traditional herbal treatment methods which is known to have a long history in Anatolia.