2076 sonuç bulundu
Yayınlayan Kurumlar
- Türk Dil Kurumu 2076
Yazarlar
- Zeynep Korkmaz 37
- Nail Tan 29
- Agâh Sırrı Levend 27
- Hasan Eren 23
- Mustafa Öner 21
- Osman Fikri Sertkaya 21
- Mehmet Ölmez 16
- Saadet Çağatay 15
- Sadettin Özçelik 14
- Şinasi Tekin 14
Anahtar Kelimeler
- Türkçe 42
- Abdullah Tukay 26
- Turkish 23
- Dede Korkut 20
- Eski Türkçe 20
- Türkiye Türkçesi 20
- Tatar edebiyatı 19
- TÜRKÇE 19
- dil 16
- Eski Anadolu Türkçesi 16
Kutadgu Bilig'de Bulunma Hali Ekinin Fonksiyonları
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 1999, Cilt 47 · Sayfa: 9-25
Özet
Bulunma hali ile ayrılma halinin görev aktarımına Karahanlı Türkçesinde oldukça sık rastlamaktayız. Hemen her isim ve zamirin bu aktarıma girmesi söz konusu olmakla beraber, zamirlerin bu görev aktarımına daha çok meyilli olduğunu söyleyebiliriz.
Anadolu ve Kosova Türk Ağızlarında g>c, k>ç Değişmeleri
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 1999, Cilt 47 · Sayfa: 1-8
Özet
Yazıda Anadolu ve Kosova Türk ağızlarından derlenen metinlerde g>c, k>ç değişmesiyle ilgili olarak tespit edilen örnekler verilmiştir.
Rotasizm ve Lambdasizm mi, Yoksa Zetasizm ve Sigmatizm mi?
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 1999, Cilt 47 · Sayfa: 79-88
Özet
Bildiride Rotasizm ve Lambdasizm mi, Yoksa Zetasizm ve Sigmatizm mi? tartışmasının G. J. Ramstedt tarafından başlatıldığı ve kolay kolay sona ermeyeceği anlatılıyor.
Anadolu Sahasında Yazılmış Farsça-Türkçe Sözlükler
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 1999, Cilt 47 · Sayfa: 177-187
Özet
Türklerin Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerine kadar önem verdiği yabancı diller arasında Arapça ve Farsçanın başta geldiği, Büyük Selçukluların ilk dönemlerinde Doğu Türkistan'dan Anadolu sınırlarına kadar yayılmış olan Farsçanın, Anadolu Selçukluları ve beylikler döneminde, konuşma ve halk edebiyatı dili olarak yaşayan Türkçe yanında uzun müddet resmi dil olarak kullanıldığı bilinmektedir. Bu dönemde Arapça ya da Farsça ile kaleme alınmış eserler arasında sözlükler önemi bir yer tutar.
Türkçede Sıfat-Fiil Eklerinin Kalıcı İsim Oluşturma İşlevleri
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 1999, Cilt 47 · Sayfa: 188-223
Özet
Bu araştırmadaki amaç, 1. sıfat-fiil eklerini sistemli birer yapım eki gibi kullanıp kelime türetme yanlışlığına dikkat çekmek, 2.Türkçedeki eklerin sadece bir tek görevinin olmadığını veya bir şeklin çeşitli işlevleri olabileceğini ortaya koymaktır.
Türk Dilinin Eski Kültür Mirasının Anadolu Ağızlarındaki Devamı
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 1999, Cilt 47 · Sayfa: 158-167
Özet
Makalede üç bölüm halinde yapılagelen değerlendirmeler, Anadolu ağızlarında gerek ses ve şekil bilgisi, gerek söz varlığı açısından Türkçenin dil ve kültür mirasını koruyup devam ettirme bakımından ne kadar duyarlı olduğunu ana çizgiler ile ortaya koyulmuştur.
Eski Türkiye Türkçesinde Kim Bağlaçlı Yardımcı Cümleler
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 1999, Cilt 47 · Sayfa: 224-238
Özet
Kim bağlama edatlı cümleler, ilk olarak Uygur metinlerinde kullanılmaya başlanmıştır. Bu çalışmada, daha önce bazı araştırmacıların da yardımcı cümlelerle ilgili yaptıkları çalışmalarında değindikleri, bu kim bağlama edatlı yardımcı cümlelerin, Eski Türkiye Türkçesindeki durumu verilmiştir.
Edirne İli Ağızlarında Şimdiki Zaman Çekimleri
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 1999, Cilt 47 · Sayfa: 138-145
Özet
Edirne, Balkan Türklüğünün zaman içerisinde muhtelif tesirleri altında bulunduklarında sığınılacak ilk ve güvenilir vatan toprağı olması münasebetiyle çok çeşitli Türk topluluklarını ve ağız gruplarını içinde barındırmış olan bir ilimizdir. Bu yazıda da Edirne İli Ağızlarında Şimdiki Zaman Çekimleri incelenecektir.
Edatların Karşılaştırma ve Sınırlandırma Bağlantıları
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 1999, Cilt 47 · Sayfa: 146-157
Özet
Türk yazı dilinin başlangıcından beri bilinen ve sonradan oluşan bazı çekim edatlarının hem karşılaştırma hem sınırlandırma işlevleriyle kullanıldığı görülmektedir.
Türkçe Bir Segirname Üzerine
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 1999, Cilt 47 · Sayfa: 89-126
Özet
Haza kitabu Segir-name budur başlığını taşıyan Hicri 1090 tarihinde Türkçe kaleme alınan, ancak müellifi belli olmayan mensur Segir-name, bir insanın baştan ayağa kadar çeşitli organlarının ele alındığı ve bu organlardan herhangi birisinin seğirmesi durumunda onunla ilgili çeşitli yorumların yapıldığı mensur bir eserdir.