2068 sonuç bulundu
Yayınlayan Kurumlar
- Türk Dil Kurumu 2068
Yazarlar
- Zeynep Korkmaz 37
- Nail Tan 29
- Agâh Sırrı Levend 27
- Hasan Eren 23
- Mustafa Öner 21
- Osman Fikri Sertkaya 21
- Mehmet Ölmez 16
- Saadet Çağatay 15
- Sadettin Özçelik 14
- Şinasi Tekin 14
Anahtar Kelimeler
- Türkçe 42
- Abdullah Tukay 26
- Turkish 23
- Dede Korkut 20
- Türkiye Türkçesi 20
- Eski Türkçe 19
- Tatar edebiyatı 19
- TÜRKÇE 19
- dil 16
- Eski Anadolu Türkçesi 15
Moğolcada sayin ve Türkçede sağ Kelimeleri Üzerine
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 2013, Cilt 61, Sayı 2 · Sayfa: 219-222
Özet
Bu makalede yazar Moğol dillerindeki "sayin" ile Türk dillerindeki "sağ" kelimelerinin anlamsal ve fonetik açıdan yakınlığının bulunup bulunmadığını karşılaştırarak Moğol dillerinde kökü sayin olan, sayin, sayitur, sayid, sayiǰiraqu, Türk dillerinde ise kökü sağ olan sağ, sağlık, sağol, sağalmak gibi kelimeleri listelemiştir. Sonuç olarak, onların Türkçe ve Moğolcada ortak kelime olduklarını tetkik etmiştir
Dolgwǒrǒ Munbǒp
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 2013, Cilt 61, Sayı 2 · Sayfa: 267-270
Özet
Bu kitap, Prof Dr. Talât Tekin'in Orhon Türkçesi Grameri (2000) adlı eserinin Kasım 2012 tarihinde yayımlanan Korece çevirisidir. Eserin ön ve arka kapağı Tariat (Terh) Yazıtı'nın batı yüzünün ilk beş satırının Runik harfli metni kullanılarak tasarlanmıştır.
Studia Turcologica Cracoviensia 13. Materials for a Historical Dictionary of New Persion Loanwords in Old Anatolian and Ottoman Turkish from the 13th to the 16th Century. Marzanna Pomorska. Kraków 2013. 271 s.
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 2013, Cilt 61, Sayı 2 · Sayfa: 271-274Türkçe Okuma Metinlerinde Cümle Entonasyonu
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 2013, Cilt 61, Sayı 2 · Sayfa: 183-208Uygur Budizminde Şuur Öğretisi
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 2013, Cilt 61, Sayı 2 · Sayfa: 245-260Unknown Lutsk Karaim Letters in Hebrew Script (19th-20th Centuries) A Critical Edition
Türk Dili Araştırmaları Yıllığı - Belleten · 2013, Cilt 61, Sayı 2 · Sayfa: 281-284
Özet
Karayca ya da diğer adıyla Karaimce, Doğu Avrupa'da yaşayan Musevi bir topluluk olan Karaimlerin konuştukları Türk dilinin adıdır. Karaimce, Türk dil ailesinin Kıpçak grubuna mensup bir dil olup, günümüzde yok olma tehlikesiyle karşı karşıya olan bir dildir. Musevi küçük bir topluluğun dili olarak Karaimcenin en dikkat çekici özelliği İbrani alfabesi ile yazılmış olmasıdır. Artık Latin harfleri ya da Kiril harfleri ile yazılan bu dil için 17- 19. yüzyıllarda İbrani harfleri kullanılmıştır. Karaimceninüçdiyalektivardır.BunlardanilkiolanKırımKaraimcesiDoğu Karaimce grubuna girer ve günümüzde artık yok olmuştur. Batı Karaimcesi grubuna ait olan Troki ya da diğer adıyla Trakay diyalekti Litvanya'daki Karaimler tarafından konuşulan Karaimcedir. Yine Batı Karaimcesi grubundan olan Haliç-Lutsk diyalekti ise Ukrayna'daki Karaimlerin dilidir. Her iki diyalekt de diller arası etkileşime maruz kalarak Slav dillerinden çokça ödünçleme yapmış, tehlike altında olan diyalektlerdir.
Hakasların Geleneksel Dünya Tasavvurlarında Su İyesinin Dişil Başlangıcı,
Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi · 2013, Sayı 36 · Sayfa: 9-22
Özet
Hakasların inancına göre su iyesi dişidir. Su bereketin, bolluğun, saadetin kaynağıdır ama aynı zamanda da felaket ve yıkımın da kaynağıdır. Su iyesi insani özelliklere sahiptir. Hakaslar, su iyesini memnun etmek için kurban sunarlar. Su iyesini kızdırmamak gerekir. Su, kadının doğurganlığı ile doğrudan ilişkilidir. Altaylıların mitolojik inançlarına göre dünyanın başlangıcı su ile bağlantılıdır
Tuvacada Birleşik Zarf-Fiiller
Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi · 2013, Sayı 36 · Sayfa: 23-42
Özet
Görevi, fiilleri geçici olarak zarflaştırmak olan zarf-fiil ekleri yapı bakımından basit ve birleşik olmak üzere iki grupta değerlendirilmektedir. Bu makalede, bazı eklerin ve edatların eklenmesiyle oluşmuş birleşik zarf-fiil yapılarının Tuvacadaki örnekleri üzerinde durulacaktır. Bu yapıların cümle içindeki anlam ve görevleri Türkiye Türkçesiyle karşılaştırmalı olarak verilecektir
Divanü Lûgati’t-Türk’teki Yansımalı Sözcüklerin Görev ve Anlamlarına Göre Sınıflandırılması
Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi · 2013, Sayı 36 · Sayfa: 55-71
Özet
Yansımalar, canlı cansız bütün varlıkların çıkardıkları sesleri yansıtan; dış görünüşlerini, hareketlerini betimleyen; insanların yalnız kendilerinin hissedebildiği duyuları, sezimleri deri, koku ve tat alma yoluyla hissettiren sözcüklerdir.Dil biliminde önemli bir tarihsel kategori olarak yerini alan yansımalar, dilin doğuş teorilerinden başlayıp, dil biliminin temellerinden sayabileceğimiz "nedensizlik" ilkesiyle çelişip çelişmediği gibi inceleme alanlarına kadar birçok hususta tartışma konusu olmuş ve öne çıkartılmıştır.Biz bu çalışmamızda, tarihî bir kategori olarak kabul ettiğimiz yansıma sözcüklerin, Türkolojinin en önemli kaynaklarından biri olan Divanü Lûgati't-Türk'teki izlerini aradık ve tespit ettiğimiz onlarca yansıma sözcüğü görev ve anlamlarına göre sınıflandırmaya çalıştık
UNESCO Somut Olmayan Kültürel Miras Kavramı Çerçevesinde Nasreddin Hoca Fıkralarının Sürdürülebilirliği
Türk Dünyası Dil ve Edebiyat Dergisi · 2013, Sayı 36 · Sayfa: 93-105
Özet
Eskişehir'in Hortu (şimdi Nasreddin Hoca) köyü doğumlu (1208) Nasreddin Hoca'nın kişiliği çevresinde oluşan, yüzyıllar boyu sayısı artan, verdiği mesajlarla daima güncelliğini koruyan fıkralar, somut olmayan kültürel mirasımızın en önemli ürünleri arasındadır.Nasreddin Hoca fıkraları sadece Türk dünyasında değil, İslam coğrafyasıyla birlikte Avrupa'da da gayet iyi bilinmektedir. Bu yaygınlığın en önemli sebepleri, fıkraların verdiği mesajların evrensel olması, çağdaş kültürde kullanımını sürdürmesi ve doğurgan/üretken bir yapıda bulunmasıdır.Kültür ve Turizm Bakanlığı, Nasreddin Hoca Fıkraları Anlatma Geleneği'ni Orta Asya'dan Avrupa'ya geniş bir coğrafyada yaygınlığı ve sürdürülebilirlik özelliği dolayısıyla UNESCO'nun "İnsanlığın Somut Olmayan Kültürel Mirası Temsili Listesi"ne alınması için 2013 yılında gerekli çalışmaları başlatmış bulunmaktadır.Makalede, Nasreddin Hoca fıkralarının sürdürülebilirlik özelliği, UNESCO'nun belirlediği ilkeler çerçevesinde ele alınmakta, örnek fıkra ve anlatma ortamları yardımıyla ileri sürülen görüşler açıklanmaktadır