Gagavuz Türklerinin, dil, tarih, kültür ve halk bilimi alanında 1990 yılından bu yana Türkiye ve Moldova'da önemli yayınlar yapılmaktadır.1nTürkiye'de Gagavuz halk kültürü hakkında en geniş malzemenin yayım sırasına göre şu kitaplarda bulunduğunu söyleyebiliriz: Manof/Manov Atanas, Gagauzlar (Hristiyan Türkler), Çev. M. Türker Acaroğlu, Ankara 1939, 123 s., 2. bsl., Ankara 2001, Türk Tarih Kurumu Yayınları: X/20. Güngör, Harun-Argunşah, Mustafa, Gagauz Türkleri: Tarih, Dil, Folklor ve Halk Edebiyatı, Ankara 2002, 426 s., Kültür Bakanlığı Yayınları: 2934. Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi/Romanya ve Gagavuz Türk Edebiyatı, hzl. Nevzat Özkan, Mariya Durbaylo Angelova, Ankara 1999, C. 12, s. 183-448, Kültür Bakanlığı Yayınları: 2336. Özkan, Nevzat, Gagavuz Destanları, Ankara 2007, 272 s., TDK Yayınları: 896.

Bugün 72 yaşımdayım (d. 1939). I 977 yılından beri KKTC üzerine yazmaktayım. Kitap yazdım, makale yayımladım, bildiri sundum, vb. üç Kıbrıs gezim de bildiri sunma amaçlıydı: 1990, 1993 ve 2009. KKTC üzerine Türkiye'de ilk halk kültürü yazılarını yayımlayanların öncülerindenim. Buradaki yayın listesinin pek çokları ilk defa okunacaktır. Amacımız, yapılacak çalışmalara katkı sağlamaktır

kapatmışlardı. Henüz birkaç dakika geçmemişti ki kapı sertçe çalındı. Güzel' in kalbi titredi. Ancak kocası kıpırdamadan namazına devam etti. Güzel de tir tir titreyen kalbi ile namaza devam etti. Ağaç kapı birkaç sert darbeyle kırıldı. Silahlı bir Rus askeri içeri girer girmez namaz kılan Devran'ı arkasından tekmeledi. Devran seccadeden bir kenara savruldu. Asker tüfeğin dipçiğiyle bu sefer kadının karnına vurdu. Kadın da o zaman çığlık attı. Asker bağırdı

Türk milletinin en büyük kültür varlıklarından biri olan Dede Korkut hikâyeleri, Türk kültürünün söze ve yazıya dönüşen yüzüdür. Bu yönüyle Dede Korkut hikâyeleri, dil ve edebiyat sahasında arketipsel sembollerin diliyle insanlığa, Türk milletine iyiliği ve iyi olmayı öğütler. Böylece dünyanın yegâne açılımı ve bilinci olan insan, iyilik, yardımseverlik ve cömertlik yaparak dünyayı cennet hâline getirir. Hikâyelerde mitik bir iyilik imgesi olarak yer alan anne, baba, din, gelenek ve Dede Korkutvari kişiler, yücelik algılamalarının merkezi olarak iyilik yapmayı, iyi olmayı imler.Türk kültürünün en önemli bellek mekânlarından biri olan Dede Korkut Hikâyeleri, varoluşun en erdemli koşullarından biri olan iyilik imgesini yücelterek dünyaya gerçek anlamda insan olmayı muştular