Türk halısı ile ilgili yapılan araştırmalarda kaynak olarak kullanılan belgelerin çoğu doğrudan halının kendisidir. Bunların başında kazılarda elde edilen halı parçaları, müzelere intikal eden halılar gelmektedir. Buna mukabil halı tarihi araştırmalarında Holbein, Lotto halısı gibi Avrupalı ressamlar tarafından yapılmış resimlerdeki görüntüler de dolaylı belge olarak kullanılmıştır. Klasik devir anlatı metinleri sözel malzeme olarak daha fazla dikkat çekmiştir. Türk klasik edebiyati aratı metinleri bundan dolayı dünyanın pek çok yazma kütüphanesine intikal etmiştir. Anlatı metinlerinin bazı nüshaları çeşitli vesilelerle nakışhanelerde minyatürlenmiştir. Filologlar ve edebiyatçılar kendi branşlarına uygun metinler üzerine çalışırken bu tür görüntü malzemelerini pek dikkate almamıştır. Diğer yandan sanat tarihçileri için anlatılar da pek önemsenmemiştir. Halbuki her iki alanın verileri bir birini destekler mahiyettedir ve bu tür görüntü malzemeleri disiplinler arası yeni dikkatlerle incelendiğinde, tebliğimizde göstermeye çalıştığımız gibi, bilhassa halı araştırmaları konusuna yeni veriler sunmaya imkan vermektedir. Bu tebliğimizde minyatürlerdeki halı resimlerinin dolaylı belge olarak kullanılabilecegi konusu işlenmektedir.

Göktürk harflerinin çözülmesinin üzerinden bir yüz yıl geçti. Bu zaman zarfında irili ufaklı daha pek çok yazıt bulundu. Vilhelm Thomsen'den bu yana özellikle Köl Tigin, Bilge Kağan ve Bilge Tonyukuk yazıtlarındaki çeşitli ibarelerin okunuşu ve yorumu üzerinde yeni yeni tartışmalar açıldı.

İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Türkiyat Araştırma Merkezi tarafından tertip edilen VI. MİLLÎ TÜRKOLOJİ KONGRESİ (24-29 EYLÜL 1984 tarihleri arasıda çalışmalarını tamamlamıştır. Türkiyat Araştırma Merkezi'nin ilk defa 1973'te Cumhuriyet'in 50. Yıldönümü münâsebetiyle topladığı I. Milletler Arası Türkoloji Kongresi ile başlayan kongre faaliyetleri devam etmekte olup, bu yıla kadar altısı milli, dördü milletler arası olmak üzere on kongre tertip edilmiştir.