Suci yazıtı hakkındaki hükümlere yer verilip, tarihlendirme yapılmıştır.

Willi Bang-Kaup, 9 Ağustos 1869'da Wesel'de doğdu. Bang-Kaup soyadı, babası Heinrich Bang ile annesi Auguste Kaup'un soyadlarını birlikte kullanmasından gelmektedir. Orientalistik/Şarkiyat, Bang-Kaup'un uğraştığı ilk ilim sahası oldu.

Mukayeseli Türk dili araştırmalarının Türkiye'deki kurucusu ve tatbikçisi olan büyük dil âlimi Ordünaryüs Profesör Doktor REŞİD RAHMETÎ ARAT aramızdan ayrılalı 20 yıl geçti.

Vasubandhu'nun 5. Asırda yazdığı Abhidharmakoşa (şastra) adlı eserinin Sanskritçe orijinali Prahlad Pradhan tarafından yayınlanmıştı (Abhidharmakoşabhasyam of Vasubandhu, Deciphered und Edited Prof. Prahlad Pradhan, Revised with Introduction and Indices By Dr. Aruna Haldar, Tibetan Sanskrit Works Series, vol VIII, K. P. Jayaswal Research Institute, Patna, First Edition 1967, Second Edition 1975, 525 s. Prahlad Pradhan'ın bu neşrinin 1967 yılında yapılan ilk baskısının indeksi de yapılmıştır.

1959 yılının dördüncü ayında Çin'in Doğu Türkistan Uygur Otonom Bölgesindeki Hamı-Komul Nahiyesinin "Tien-şan" Halk Komününün Temirti denilen mahallinde, çiftçiler, "Tien-şan" dağının kuzey yamacındaki eski bir harabenin civarını kazdıkları sırada, ağzı kerpiç ile örülmüş bir çukur, çukur içerisinde de Uygur harfleri ile yazılmış el yazması 304 varak - 608 sahife bulurlar.

20. yüzyılın ilk on beş yılında (1902 ile 1913 yılları arası) Orta Asya'da yapılan arkeolojik araştırmalar sonucunda, Uygur dili ile yazılmış birçok metin bulunmuştur. Bu metinlerden hacim, muhteva ve kelime hazinesi bakımından, diğer metinlerden önde gelenler arasında Maitrisimit Nom Bitig, Altun Yaruk, Hsüang-Tsang'ın Seyahat-nâmesi Abidarim Koşavardi Şastr adlı eserler zikredilebilir.

Türkoloji terimi, dar mânâsı ile Türk dili, Türk edebiyatı, Türk tarihini inceleyen ilim dalının adıdır. Geniş mânâsı ile Türkoloji, Türk dili, Türk edebiyatı, Türk tarihi, Türk sanatı, Türk mimârisi, Türk mûsikîsi, Türk folkloru vs. olmak üzere Türk ve Türklük ile ilgili çalışmaların tamamını çevreler.

Uygur Türklerinin dinî inançlarından birisi olan Budizm'deki "Cehennem" tasvirleri, 1934 yılında, W. Bang ve R. Rahmeti (Arat)'nin birlikte neşrettikleri "Türlü cehennemler üzerine Uygurca parçalar" (Türkiyat Mecmuası, IV, 1934.) adlı makaleden beri, Türkoloji aleminde bilinmekte idi.

Türkiye'nin Cumhuriyetten sonraki ilk Türkologları olan Zeki Velidi Togan, Reşid Rahmeti Arat, Ahmet Caferoğlu, Abdülkadir İnan, Saadet Çağatay, Tahsin Banguoğlu ... vs ve onları takip eden nesil, Türkçenin ilk yazılı metinlerinin yazılmış olduğu eski Türkçe (Köktürkçe ve Uygur Türkçesi) devresi için, bu güne kadar, umumiyetle Batı ve kısmen de Sovyet neşriyatından faydalanmıştır. Bu gün ise, Moğolistan ve Japonya'da yapılan Türkoloji araştırmalarının, Batı ve Sovyet neşriyatı yanında, ayrı bir gurup hâlini aldığı görülmektedir. Hattâ, eski Türkçenin ilk devresi olan Köktürk metinleri için Moğol neşriyatının, eski Türkçenin ikinci devresi olan Uygur Türkçesi metinleri için de Japon neşriyatının takip edilmesinin bir zaruret, bir mecburiyet hâlini aldığı söylenebilir. Bu iki devre ile ilgilenen araştırıcıların eserleri, diğer yayınlar yanında Moğol ve Japon yayınlarından da faydalandıkları miktarda mükemmeliyete erişecektir. Japonya'da Uygur Türkçesi üzerinde yapılan çalışmaları bir başka makalede incelemek üzere, bu makalemizde, Köktürk harfli metinler üzerinde, Moğolistan Halk Cumhuriyeti'nde yapılan araştırmaları ve yayınları tanıtmaya çalışacağım.