Mitolojik kültürün sembolleri olan kelimeler, milletleri ayakta ve bir arada tutan, yücelten, aynı zamanda geçmişe bağlayan unsurlardır. Bu nedenle lehçeler arası çevirilerde, Türkçe kökenli kelimeler mümkün olduğu kadar korunmalıdır. Altay Türkleri arasında yaşamaya devam eden ve Türk mitolojik kültüründe kutsal ağaç topluluklarını ifade eden "tayga", ortak terim olarak kullanılmalıdır. Çünkü Türkiye Türkçesinde "tayga" karşılığında kullanılan terimler, hem anlam yönünden tam olarak karşılayamamakta, hem de kutsiyet ifade etmemektedir. Bütün Türk dünyasında kutsal ağacın en önemli unsurlarından olan "budak" aynen korunmalı, karşılık olarak "dal" kullanılmamalıdır. Altay destanlarında kutlu ağacı ifade eden ".... budaklı bay terek" ile kutsuz ağacı ifade eden ".... ayrı bay terek"in Türkiye Türkçesine çevrilirken ".... dallı bay terek" şeklinde ifade edilmesi anlam karmaşasına sebep olduğundan, "budaklı" ve "ayrı" kelimeleri aynen korunmalıdır

Dede Korkut Hikayeleri'nde dağ kültü, Türkün dünya görüşüne uygun olarak tek Tanrı/Gök Tanrı inanç temeline dayanmaktadır. Türkün hayat felsefesini anlatan bir senfoni olan Dede Korkut Hikayeleri'nde dağ, ne Tanrıdır ne de Tanrısal.Türk kültüründe dağ, büyüklük, azamet, ihtişam, renk, bereket, şekil, kudret, nebatat, işit verme vb. bakımlardan yeryüzünde Tanrı'nın bazı sıfatlarını sembolize eder. Fakat asla tapılmaz. Dağ kültünün Dede Korkut Hikayeleri'ndeki yansımaları da aynı paraleldedir.